شاید یکی از هراسناک ترین بخش سند نظام نوین مدیریت آموزشگاههای آزاد فنی و حرفه ای برای موسسین آموزشگاههای امروز مراکز تخصصی خدمات یادگیری فنی و حرفه ای باشند (یعنی آموزشگاههای نوع الف )

آموزشگاههای که بدلیل حضور یک برند مطرح کسب و کار و اختیارات گسترده از جمله تدوین استاندارد،تاسیس شعب،مجاز به فروش محصول،مشارکت در فرآیند رتبه سنجی آموزشگاههای نوع (د)،دارای مسیری مستقل در مکاتبات با TVTO ،عضویت با حداقل دو رای در هیات نظارت مرکزی حقیقتا هراسناک هستند البته  ترسناک برای موسسینی که روحیه رقابت پذیری ندارند،از کیفیت آموزشی بالا برخوردار نیستند و آموزش را همچون کالا میبینند.

اما بیاییم از یک زاویه دیگر به این موضوع نگاه کنیم.تصور کنید شما یک فرزند علاقمند و با استعداد در رشته فناوریهای خودرو دارید.و هر چه محیط پیرامونتان را میبیند از مرکز آموزشی بروز،باکیفیت ،دارای تجهیزات و کارگاه مدرن و خطوط تولید واقعی خبری نیست.حتی اگر دوست مبارکتان آموزشگاه مکانیک خودرو داشته باشد به دلیل عدم کیفیت قابل قبول آموزش حاضر نیستید فرزندانتان را به او معرفی کنید.اینجا، جای خالی یک آموزشگاه نوع الف خالی است.

بیاییم کمی رو راست باشیم .

۱-نظام آموزش در ایران در جذب دانش آموز،هنرآموز،فناور،دانشجو به مراکز آموزشی شکست خورده است.چون جذابیت و بهانه ای برای آموختن وجود ندارد.

۲-بخش زیادی از مراکز آموزشی ما ابتدا به آموزش نگاه بیزینسی دارد تا آموزشی ، یعنی موسسین و مدیران آموزشی هستند که  بدلیل عدم کیفیت در آموزش حتی حاضر نیستند فرزند خود را در مرکز خود ثبت نام کنند!!!

اینکه آموزشگاههای نوع الف هراسناک است بستگی به نگرش و روحیه ما در آموزش دارد .اما یک نکته حائز اهمیت و ترسناک تر وجود دارد و آن اینکه دفتر آموزشگاههای آزاد و مشارکتهای مردمی بدنبال آمار سازی و کمی سازی آموزشگاههای نوع الف نباشد. او در بدو تاسیس باید چرایی شکل گیری را از موسسین جویا شود،میزان سرمایه گذاری،تجهیزات و برنامه آموزشی را از او مطالبه کند.هیات علمی او را مورد بررسی قرار دهد.آنچه که امروز در دفتر آموزشگاههای آزاد میبینم چیزی جز تعصب به TVTO و آموزش نیست امیدواریم با درایتی که وجود دارد تجربه دانشگاههای علمی و کاربردی را TVTO تکرار نکند.

برای داشتن یک مرکز آموزشی شایسته یک فرمول کافیست ،ببینید آنقدر با کیفیت هستید که فرزندتان را در آموزشگاه خودتان ثبت نام کنید.