آیا به نظرشما با اجرای قانون صلاحیت حرفه ای بایستی منتظر آغوش باز دانشگاهها به اجرا این طرح  باشیم ؟

پاسخ به این پرسش خوشبینانه اش بله است ،بعید میدانم مراکز آموزش عالی به غیر از دانشگاهها صنعتی برای پذیرش صلاحیت حرفه ای دو دستی آغوش شان را باز کنند دلیل آن هم ابعاد مختلفی دارد ، که به آن اشاره میکنیم .

۱- صلاحیت حرفه ای دنیایی واقعی است،یعنی نمی توان به کسی برچسب داشتن تخصصی را زد در حالیکه فاقد مهارت های مربوطه باشد.

۲-صلاحیت حرفه ای هزینه دارد،کارگاه میخواهد ،نیازمند مربی مجرب است،و تجهیزات بروز آموزشی را مطالبه میکند قاعدتا با نگاه صرفا تجاری به آموزش به خصوص در دانشگاههای غیردولتی اصلا سازگار نیست.

۳-صلاحیت حرفه ای نیازمند رابطه تنگاتنک با شرکا اجتماعی و فضای کسب و کار است یعنی دیپلمات میخواهد که ما متاسفانه در این حوزه به شدت فقیریم.

۴-صلاحیت حرفه ای نیازمند هوش مهارتی و متخصصان مهارت شناسیست به نظر شما در حال حاضر در این حوزه ما آنقدر آگاهی ،پژوهش و مطالعات لازم را انجام داده ایم.

۵-صلاحیت حرفه ای نیازمند منایع مالی کلان و قابل ضمانت در تامین است.

۶- صلاحیت حرفه ای نیازمند کار فرهنگی به خصوص در بطن خانواده هاست.

۷-صلاحیت حرفه ای به شدت نیازمند راهبری و یک سیستم مشاوره تخصصی است که خدا رو شکر از همین خودمان شروع کنیم TVTO وضعیت مشاوره اسفبار است.

۸-صلاحیت حرفه ای نیازمند مراکز سنجش و ارزشیابی تخصصی ،ملی و استاندارد است که فعلا غیر از یک استان (#کردستان) ما فاقد چنین مراکز سنجشی هستیم .

۹-صلاحیت حرفه ای نیازمند قوانین حمایتی است که بایستی حاکمیت در نیازسنجی ،تدوین و اجرا آن آستین بالا بزند.

۱۰-صلاحیت حرفه ای نیازمند ورود تجربیات و تکنولوژی آموزشی از سراسر دنیاست .

همه این موارد منجر خواهد شد که برخی بهانه ای برای اجرایش داشته باشند و شاید برخی ناامید از اجرا آن ،اما آنچه که میتواند اوضاع را بهتر کند مطالبات تک تک ما برای اجرای قوانین باشد،این مقاومت خیلی زود در هم خواهد شکست و قانون دیر یا زود اجرا خواهد شد ،زیرا موضوع مرگ و زندگی یک سرزمین است.